Omdat een aantal mensen al begon te twijfelen of ik me niet in de jungle bij de Orang Oetans aangesloten heb wordt het toch maar eens tijd om weer eens een update te plaatsen.

In de afgelopen maand heb ik samen met Inès Sumatra overgestoken. We zijn begonnen in Kuala Lumpur waar de westerse gemakken (geen starende gezichten, zitwc's, wc-papier en wegen zonder gaten) toch wel even heel lekker waren na een flinke tijd in Bangladesh en even in India geweest te zijn. Na een paar dagen Kuala Lumpur zijn we de jungle van Sumatra in gegaan waar we in de jungle hut van de goedlachse big momma Nora Norit (extra service: big momma smeert je buik eigenhandig in met tijgerbalsem wanneer je aan de diarree bent) hebben gelogeerd. Daarna twee dagen jungle-trekking met een Canadees stel en een Japanse reisboekenschrijver en een gids die toch wel erg vaak aan zijn piemel krabt. Langstaartmakaken en orang oetans op nog geen meter afstand, slapen in scoutingwaardige vuilniszak-met-bamboe-combinaties, zwemmen in een heerlijk frisse bergrivier en de volgende dag met een raft van autobanden weer terug naar het dorp. Mooie, leuke en spannende ervaring!

Inès en ik in Kuala Lumpur

Oran Oetans in Bukit Lawang

Daarna met becak (riksja-achtige brommert met zijspan) inclusief aapachtige bestuurder, twee minibusjes (= stofhappen!) en voor Indo's ergonomische bus (oftewel: klemzitten!) naar Samosir in Lake Toba. Lake Toba blijk op dit moment op een soort van vergane glorie-hippie-paradijs-kratermeer-eiland waar de magic mushrooms op de menukaart staan en we vanuit ons bedje uitzicht hebben op een prachtige tropische tuin en het meer. De volgende dag lekker op motortjes het eiland (= groter dan singapore) verkent. Na een paar uur rijden zagen we er al uit als geroosterde kreeften, maar omdat we natuurlijk nog even extra moesten bewijzen dat we toch echt naïeve toeristen waren leek het ons wel en leuk idee om eens de bergen in te rijden. De weg omhoog bleek prachtig. Een slingerende Sumatraanse weg - op sommige plekken was het restant asfalt niet veel breder dan een 20 centimeter - met adembenemende uitzichten op het azuurblauwe meer. Na een uurtje omhoog rijden werden we ineens overvallen door dichte mist en aanhoudende tropische stortbuien. Het op de heenweg zo pittoreske weggetje veranderde plots in een woeste modderstroom-XL. Heel wat glibber-, glij- en bijnavalpartijen verder kwamen we rillend van de kou (waarom zou je een regenpak meenemen? nergens voor nodig toch?) weer benden. Het was vanaf daar nog slechts een 60km door het donker en heftige tropische onweersbuien naar ons hotel. Ondanks dat we alle toeristische topattracties bij Lake Toba gemist hebben was het achteraf een mooie ervaring!

Het uitzicht vanaf het eiland

Op de brommer in betere tijden

Na Toba hebben we de transsumatrahobbelway gepakt naar Bukittinggi. Bukittinggi is een marktstadje dat onder twee grote vulkanen schijnt te liggen (we hebben ze nauwelijks gezien vanwege de bewolking). De straten in het stadje staan stampesvol met kleine gepimpte minibusjes. Een ritje in deze minibusjes is een ervaring apart. Normaal gesproken zitten er voorin de bus drie chillende jongeren die dan zo langzaam mogelijk door straten rijden om maar zo veel mogelijk passagiers op te pikken, of je op tijd van a-naar-b komt doet hierbij niet ter zake. De busjes zijn opgepimpt met allerhande chineese electronica, de minimale uitrusting bestaat uit een set poilers, dvd-speler en piep-in-de-oren soundsystem waarmee onafgebroken een soort van happy hardcore-achtige muziek op vol volume gedraaid wordt. Als kers op de taart komen er dan op het dvdscherm dames in bikini voorbij.

Poserende kinderen

Uiteindelijk hebben we nog drie nachten in het luxe Sikuai Island Resort gezeten. Hoewel er in totaal maar twee andere gasten op het hele eiland waren, was het eiland wel uitgerust met twee zwembaden, een tsunamidetectiesysteem, en een overijverige badmeester die je komt redden als je te ver uit kust zwemt. Maar het eiland was echt prachtig! Ieder strand is een privestrand en het snorkelen was werkelijk fantastisch, ik heb hier uren in het water gebiologeerd liggen staren naar nemo's, blobvissen en zelfs een schildpad. Een heerlijke afsluiter van drie weken Sumatra!

Sikuai Island

Zonsondergang op Sikuai

De blobvis

Sumatra heeft na de tsunami, de bomaanslagen op Bali en de onrust in de provincie Aceh een enorme terugloop van toeristen gehad. Op de meeste plekken waren nauwelijks toeristen te bekennen, maar dat is volkomen ten onrechte. De schoonheid van het eiland, de mensen en de cultuur is werkelijk prachtig!

Op dit moment ben ik alweer in Bangkok, maar Sumatra was wel weer genoeg verhaal voor deze update, voor Thailand kun je lekker foto's kijken:

Tonsai beach

Olifantentrekking in Khao Sok National park

Slangenfarm in Bangkok

Vanaf morgen gaat Thailand samen met Sjoerd en Jurre onveilig gemaakt worden.... wordt vervolgd.